Jarmark Bożonarodzeniowy w Toruniu 15 grudnia 2024 r.

To wyjątkowa propozycja dla miłośników tradycyjnych pierników, które są nieodłącznym elementem toruńskiej kultury. Uczestnicy mają szansę poznać sekrety wypieku tych aromatycznych słodkości, ucząc się od doświadczonych mistrzów cukiernictwa. W trakcie warsztatów każdy może samodzielnie przygotować ciasto, formować różnorodne kształty oraz dekorować pierniki. Uczestnicy poznają również tajniki używania lokalnych przypraw, które nadają piernikom niepowtarzalny smak i aromat. Atmosfera warsztatów sprzyja kreatywności, a zapach świeżo wypiekanych pierników wprowadza w świąteczny nastrój. Warsztaty stanowią doskonałą okazję do spędzenia czasu z rodziną i przyjaciółmi, a także do odkrywania lokalnych tradycji kulinarnych. To nie tylko nauka, ale również przyjemność tworzenia słodkich dzieł sztuki, które można zabrać ze sobą jako pamiątkę z wizyty w Toruniu. Warsztaty w Piekarni Starotoruńskiej to doskonała okazja do zanurzenia się w świat toruńskich pierników i odkrycia pasji do wypieków.

Obiekt jest zaledwie pozostałością po krzyżackiej bytności w Toruniu. Należy zaznaczyć, że posiadłość toruńskiego zakonu nie ograniczała się wyłącznie do samego zamku. Po za nim do dzisiejszych czasów przetrwały: fosa zamkowa, mury obwodowe, przedmurze, dawny młyn (obecnie Hotel 1231), gdanisko oraz szpital zamkowy, który obecnie jest remontowany.

Krzyżacy na ziemi chełmińskiej pojawili się około roku 1231 i zamek w Toruniu był jednym z pierwszych jakie w tym czasie wzniesiono. Dokładne lata budowy nie są znane. Wiadomo, że prace zaczęły się w I połowie XIII w., a zakończono u schyłku XIV w. Toruńska warownia powstała na planie zamkniętej podkowy, w miejscu gdzie w wiekach wcześniejszych najprawdopodobniej był gród słowiański. Najważniejszą częścią była ośmioboczna wieża, która stanowiła ostatnie miejsce oporu na wypadek wojny. Skrzydła zamku składały się z dwóch poziomów, które zagospodarował konwent. Kapitularz czyli sala obrad zakonu zlokalizowana była najprawdopodobniej po wschodniej stronie. W południowej, na piętrze znajdowała się kaplica wraz z celą pokutną, komnata komtura oraz sale reprezentacyjne, a na parterze zorganizowano kuchnię, spiżarnię oraz zbrojownię. Możliwe, że zachodnią stronę przeznaczono na refektarz, czyli jadalnię dla zakonników. Istotną częścią zamku było gdanisko, do którego prowadził długi korytarz. To miejsce pełniło dwie funkcje: punktu obserwacyjnego, ze względu na swoją wysokość, a ze względu na swoje oddalenie… funkcję sanitarną. Krzyżacy już wtedy wiedzieli, że ważnym jest by zachować odpowiednie warunki higieniczne tam, gdzie się mieszka.

Toruńska warownia była w rękach zakonu krzyżackiego do lutego 1454 r. Wtedy wybuchł bunt mieszczan toruńskich przeciwko konwentowi. Przyczyny należy szukać w chęci uwolnienia się od podległości Krzyżaków, aby móc podejmować samodzielne decyzje polityczne i ekonomiczne. Czas ten uważa się za początek wojny 13-letniej. Oblężenie zamku trwało zaledwie kilka dni, ponieważ rycerzy zakonnych był mało, mieli mało prowiantu, broni i po prawdzie nie bardzo wykazywali chęci do obrony. Nie widząc szans na wygraną Krzyżacy poddali się i zostali aresztowani na dwa tygodnie, a później wydaleni z miasta. Każdy z braci mógł zachować swóje prywatne mienie, to co wspólne miało zostać. Z zamku za wiele nie zostało, jedynie gdanisko, a z ruin utworzono wysypisko śmieci. Prace archeologiczne prowadzone w latach 60 XX w. sprawiły, że dziś możemy podziwiać to, co zostało po świetności krzyżackiej w Toruniu. Od ponad 10 lat w tym miejscu znajduje się Centrum Kultury Zamek Krzyżacki. W swojej ofercie ma nie tylko zwiedzanie ruin, gdzie znajdują się zrekonstruowane, średniowieczne maszyny oblężnicze, ale również piwnic, w których zobaczyć można wystawę dotyczącą toruńskiego komturstwa i wiele wiele innych.

Planetarium